"Od 34 lat żyję razem z mężczyznami i kobietami dotkniętymi upośledzeniem umysłowym (...) Życie wspólnotowe w Arce pomogło mi odkryć sens bycia człowiekiem. Można się dziwić, że słabi i wykluczeni mogą być dla nas mistrzami człowieczeństwa. Tę prawdę odkryłem żyjąc z nimi. Celem tej książki jest dzielenie się tym, czego nauczyłem się, i czego ciągle się uczę, naszym wspólnym człowieczeństwem oraz dzielenie się prawdą o tym, że wszyscy jesteśmy wezwani do ciągłego wzrastania w człowieczeństwie".

Poszukujac uniwersalnego horyzontu światopoglądowego, Albert Schweitzer proponuje trud znalezienia własciwej kultury etycznej. Dokonując przeglądu kultur świata, znajduje podstawy dla spełnienia swoich postulatów w chrześcijaństwie. Jego książka jest nie tylko traktatem filozoficznym, ale również głęboko zaangażowanym manifestem przeciwko współczesnym niehumanitarnym sposobom myślenia i przeciwko zbrojeniom nuklearnym.